ΑΠΟΦΑΣΗ Φ.Σ. ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ 4/3/2010

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
-Κατάληψη της σχολής την Παρασκευή 5/3 και συμμετοχή του συλλόγου στο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα στις 11,00
-Μαζική Παράσταση διαμαρτυρίας στην επόμενη  Σύγκλητο για την άρση του ασύλου.

– Μαζική Παράσταση διαμαρτυρίας στην συνέλευση τμήματος και τα γραφεία των καθηγητών για τα μαθήματα που έγιναν μαζικά κοψήματα (Εισαγωγή στους Η/Υ)

-Νέα Γενική Συνέλευση στις 9/3 για την συμμετοχή του συλλόγου στις απεργιακές κινητοποιήσεις.

Η περίοδος που διανύουμε είναι εξαιρετικά κρίσιμη, αφού οι αλλαγές στο πεδίο της εργασίας και της εκπαίδευσης δεν αποτελούν, “μία από τα ίδια”, αλλά πλήττουν με πρωτοφανή τρόπο τις ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με την ενεργητική συναίνεση της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, διαμορφώνει και προωθεί ταχύτατα μια αντιδραστική στρατηγική μεταρρυθμίσεων και τομών σε όλα τα επίπεδα. Πρόκειται για ένα συνολικό, επείγον σχέδιο για το κεφάλαιο που επιδιώκει να πληρώσει η κοινωνική πλειοψηφία την κρίση και την προσπάθεια για το ξεπέρασμα της, με τρόπο τέτοιο ώστε να εξασθενίζει τις λαϊκές αντιστάσεις. Το σχέδιο “Καλλικράτης”, η αλλαγή του εκλογικού νόμου, η αύξηση της φορολογίας και η περικοπή των μισθών, μαζί με την σκληρότερη επίθεση στο άσυλο, αποτελούν χτύπημα στις δυνάμεις της εργασίας και τη νεολαία. Η ανάταση της καπιταλιστικής κερδοφορίας προϋποθέτει μια νέα επέλαση στην άμεση (εργασιακές σχέσεις, μισθοί, κ.λπ.) και έμμεση εκμετάλλευση (φορολογία, ασφάλιση κ.λπ.) της μισθωτής εργασίας. Η πολιτική αυτή δεν είναι καινούργια. Ακολουθήθηκε από την ΝΔ και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα βέβαια κλιμακώνεται και εντείνεται από το ΠΑΣΟΚ, την ηγεμονική πλέον δύναμη του αστικού μπλοκ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που έρχεται να ισοπεδώσει τα όποια δικαιώματα είχαν απομείνει στους εργαζόμενους και να καθορίσει μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα στο χώρο της εργασίας. Δηλαδή, πάγωμα μισθών και συντάξεων, μείωση επιδομάτων, κόψιμο θέσεων εργασίας, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης, ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ και γενικότερα των φορέων παιδείας και υγείας, αύξηση έμμεσης φορολογίας (ΦΠΑ, καύσιμα κλπ.) και ο κατάλογος δεν τελειώνει. Φυσικά, όλα σε πλήρη αντίθεση με το ήδη αντιλαϊκό προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, που έδινε “εγγυήσεις” ότι δε θα πειραχτεί κανένα εργατικό κεκτημένο! Η κυβέρνηση βέβαια προσπαθεί να τα αποδώσει όλα σε άνωθεν εντολές της ΕΕ, που μας επιβάλλει τα μέτρα αυτά ως λύση στην κακοδιαχείρηση της προηγούμενης κυβέρνησης… Η αλήθεια έχει δύο όψεις όμως: όντως, η ΕΕ και οι φορείς όπως το ΔΝΤ ακολουθούν σταθερή πολιτική οικονομικής χούντας εις βάρος των ασθενέστερων κρατών (βλ. Ισλανδία, Ιρλανδία, Αργεντινή παλαιότερα και πλέον όλες οι χώρες της ευρωπαϊκής Μεσογείου), χρησιμοποιώντας το καρότο των διάφορων επιδοτήσεων και δανείων, ώστε να χρησιμοποιήσουν αργότερα το μαστίγιο των οικονομικών ελέγχων και της τιμωρίας των εργαζόμενων που “δεν εργάζονται αρκετά/απεργούν πολύ/πρέπει να κάνουν και αυτοί θυσίες”.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επικυρώνει παλιές και σχεδιάζει νέες ιδιωτικοποιήσεις. Προετοιμάζει την επιβολή των “τριών πυλώνων” στο ασφαλιστικό (βασική σύνταξη 400- 500 ευρώ, επιπρόσθετη ενίσχυσή της ανάλογα με την ανταποδοτικότητα, ώθηση στην ιδιωτική ασφάλιση μέσα και από την καρατόμηση των υγειονομικών παροχών των ταμείων). Στην ουσία, υλοποιείται το δόγμα της ασφάλισης ως ατομικής ευθύνης με το κράτος και την εργοδοσία να αποσύρονται από τις υποχρεώσεις τους, την ίδια στιγμή που υπάρχουν ένα εκατομμύριο και πλέον ανασφάλιστοι, που η μαύρη εργασία και η εισφοροδιαφυγή οργιάζουν. Με το νέο προϋπολογισμό έχουμε πραγματική μείωση και όχι απλά πάγωμα μισθών, μέσω της μηδενικής κάτω από τον πληθωρισμό «αύξησης», τη μη εφαρμογή των ΣΣΕ(Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας), την αύξηση των εργατικών εισφορών, την κατάργηση επιδομάτων στο δημόσιο. Η ενίσχυση των χαμηλόμισθων αποτελεί καθαρή απάτη. Έχουμε γενική αύξηση φόρων, συνολική αύξηση του ΦΠΑ, απόλυτη μείωση των κοινωνικών δαπανών. Σε μια χώρα που έχει το χαμηλότερο ποσοστό φορολογίας κεφαλαίου σε όλη την Ευρώπη και ο πλούτος φοροδιαφεύγει προκλητικά. Διευρύνει την ελαστική απασχόληση. Απολύει χιλιάδες συμβασιούχους. Αναβαθμίζει τα stage στον ιδιωτικό τομέα ενώ η ανεργία θα ξεπεράσει το 15%.
Το ΠΑΣΟΚ με την υποστήριξη όλων των μηχανισμών του συστήματος και την πρωτοφανή «συμπολίτευση» του υποταγμένου συνδικαλισμού ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ επιδιώκει να εξαναγκάσει τους εργαζόμενους να αποδεχτούν τα αντεργατικά μέτρα. Στην κατεύθυνση αυτή αξιοποιεί και προωθεί: Την ιδεολογική τρομοκρατία, στο όνομα των ελλειμμάτων και του χρέους, συνδέοντάς τα μάλιστα με τον κίνδυνο απειλής ακόμα και της εθνικής κυριαρχίας και την αντίσταση στις πιέσεις των αγορών. Το ιδιαίτερο στοιχείο της ιδεολογικής παρέμβασης του ΠΑΣΟΚ και τμημάτων της αστικής τάξης είναι ότι παρά την ανοιχτά νεοφιλελεύθερη πολιτική του επιχειρούν να το εμφανίσουν ‘αντιστεκόμενο στις αγορές’, υπερασπιστή της κοινωνικής συνοχής και μιας νέας προσπάθειας ‘εθνικής ανάτασης’ για την χώρα.
Η απεργία στις 24 Φλεβάρη όπου χιλιάδες εργαζόμενοι και φοιτητές βγήκαν ορμητικά στο προσκήνιο για να ανατρέψουν το στημένο σκηνικό της τρομοκρατίας και της συναίνεσης. Είναι περισσότερο αναγκαία παρά ποτέ το επόμενο διάστημα να αποτελέσει αρχή αντεπίθεσης, μία πρώτη σκληρή και ηχηρή απάντηση στο νέο κύμα μέτρων που ανήγγειλε χθες ο προθυπουργός, διότι: Ή θα καταφέρουμε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας θέτοντας στο προσκήνιο τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και της νεολαίας, ή θα βρεθούμε με μια συντριπτική ήττα να βαραίνει τις πλάτες μας. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι ο κόσμος της εργασίας δεν έχει τίποτα να περιμένει ή να κερδίσει από τις ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Εξάλλου είναι φανερό ότι κύρηξαν απεργία με βαρδιά καρδιά και υπό την πίεση των προηγούμενων πολύ επιτυχημένων απεργιακών κινητοποιήσεων, τις οποίες και δεν στήριξαν. Όμως, οι εργαζόμενοι και η νεολαία έχουν την δυνατότητα να βάλουν την δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις.

Απαιτείται άμεσα οξυμένο φοιτητικό κίνημα που θα συνδέει μάχιμα τις δυνάμεις της παιδείας και τις δυνάμεις της εργασίας με την ενεργή συμπαράταξη (που περιλαμβάνει την μάχιμη συμμετοχή μας τόσο στις κεντρικές όσο και στις επιμέρους κινητοποιήσεις που αποφασίζουν οι εργαζόμενοι.

Για την εκπαίδευση

Στο μέτωπο της εκπαίδευσης, η επίθεση αγγίζει το σύνολο των μεταρρυθμίσεων. Από την απροκάλυπτη άρση του ασύλου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, το προχώρημα της αξιολόγησης,την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05 η νεολαία βρίσκεται στον πυρήνα της αντιλαϊκής επίθεσης.
Η επίθεση της κυβέρνησης έχει να κάνει κυρίαρχα με την επίθεση απέναντι στα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα και την αξία των πτυχίων, την Ιδιωτική Εκπαίδευση και το νόμο πλαίσιο. Τρία μέτωπα που στην ολότητά τους και στην διαπλοκή τους δημιουργούν ένα σύνολο αντιδραστικών τομών τόσο για τον φοιτητή όσο και για τον «μεταφοιτητή», νέα εργαζόμενο που μετά τις σπουδές βιώνει σκληρά την εργασιακή περιπλάνηση. Επιθετικά επιζητά η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και την επανέναρξη της εξωτερικής αξιολόγησης μετά το πάγωμα που είχε επέλθει στον τομέα αυτό και βάζει σαφή στόχο όλα τα τμήματα να έχουν αξιολογηθεί εντός τετραετίας (για φέτος ο στόχος είναι στα 150 τμήματα) ενώ βαριά πέφτει πάνω στα τμήματα η δικλίδα της χρηματοδότησης μονάχα για τις αξιολογημένες σχολές όπως δήλωσε η Α.Διαμαντοπούλου.

ΚΟΛΕΓΙΑ

Όσον αφορά την πιστοποίηση της Ιδιωτικής εκπαίδευσης η Διαμαντοπούλου αρχικά προχώρησε σε σωρεία δηλώσεων για την αναγνώριση των κολλεγίων και παρά τις αρχικές αντιδράσεις των κολλεγιαρχών φαίνεται πως προχωρά η διαδικασία πιστοποίησης των ιδρυμάτων με γοργούς ρυθμούς και με ευνοϊκούς γι’ αυτούς όρους. Η επεξεργασία του Προεδρικού Διατάγματος, με το οποίο θα ενσωματωθεί η ευρωπαϊκή οδηγία για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων κολεγίων, βρίσκεται στο στάδιο τελικής επεξεργασίας από το Συμβούλιο της Επικρατείας και μέχρι το τέλος του μήνα αρχές Μαρτίου θα προσπαθήσει η κυβέρνηση να αποτελεί νόμο του κράτους. Σαφής γίνεται, η στόχευση αν λάβουμε υπ’ όψιν και την πολιτική στάση του υφυπουργού Πανάρετου, για προώθηση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο της ιδιωτικής εκπαίδευσης στη τριτοβάθμιο επίπεδο, καταλύοντας με όχι και τόσο έμμεσο τρόπο το άρθρο 16.
Όσον αφορά τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα των αποφοίτων των ΑΕΙ και των ΤΕΙ η κυβέρνηση και το κεφάλαιο φαίνεται πως επενδύουν σε μια χωρίς προηγούμενο επίθεση στα δικαιώματα της σπουδάζουσας και της μετα-σπουδάζουσας νεολαίας. Η επερχόμενη τομή με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων είναι μια μάχη διαρκείας και ιστορικής σημασία που θα σημαδέψει το κίνημα για τα επόμενα χρόνια. Για να διαπιστώσουμε που εδράζεται το αίτιο μια τόσο βαθιάς τομής πρέπει να εξετάσουμε ενδελεχώς τις στοχεύσεις του κεφαλαίου μέσα στην παρατεταμένη κρίση του αλλά και στο έδαφος της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης η οποία είναι στιγματισμένη από σημαντικά αναχώματα σε κατευθύνσεις της ΕΕ. Καταρχάς, βασική παραδοχή είναι ότι στο φόντο της κρίσης το κεφάλαιο επιδιώκει αλλαγές στις παραγωγικές και στις εργασιακές σχέσεις για να διευρύνει και να τονώσει τους ρυθμούς ανάπτυξης και την κερδοφορία του. Επίσης είναι σαφές πως λόγω και των αναχωμάτων που τόσα χρόνια έχει δημιουργήσει το φοιτητικό κίνημα είναι επιλογή του κεφαλαίου να χτυπήσει την μεταφοιτητική νεολαία της περιπλάνησης για να μπορέσει να εδραιώσει και την συνολική επίθεση απέναντι στους φοιτητές, θέλοντας να δώσει την μάχη με πιο ευνοϊκούς για εκείνο όρους.
ΕΘΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ
Το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων είναι:εμπέδωση της λογικής της Μπολόνια αλλά και το περαιτέρω χτύπημα των όρων διαπραγμάτευσης της εργατικής δύναμης (αλλαγή συνολικά στο τρόπο που κατοχυρώνεται και πιστοποιείται η εργασία και τα εργασιακά δικαιώματα στη χώρα μας) .Έτσι συνολικά ανοίγει ο δρόμος για το πέρασμα σε ένα άλλο σύστημα παροχής επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων – είναι προ πυλών το νέο μοντέλο εργαζόμενου και η παγίωση των νέων εργασιακών σχέσεων (οι οποίες προφανώς απαιτούν και άλλους όρους διαπραγμάτευσης και πώλησης της εργατικής δύναμης). Η απόκτηση ενός πτυχίου ΑΕΙ ή ΤΕΙ στη χώρα μας σήμαινε έως τώρα εργασιακή και επαγγελματική επάρκεια, τώρα με την σταδιακή καθιέρωση του Ενιαίου Πλαίσιο Προσόντων (αλλά και ευρύτερα του Ευρωπαϊκού) αλλάζει ο τρόπος που θα λειτουργεί η αγορά εργασίας αποφοίτων και πτυχιούχων. Απαραίτητο στοιχείο θα πρέπει να είναι το πέρασμα από ορισμένες μέσω διαταγμάτων της ΕΕ διαδικασίες η οποίες θα παρέχουν την επάρκεια για την εργασία (παράλληλα θα συνοδεύονται και χαμηλόμισθες ή απλήρωτες αναγκαίες ώρες πρακτικής ή μαθητείας), έτσι θα δίνεται το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων (ατομικό και εξειδικευμένο ανάλογα με τις γνώσεις και τις δεξιότητες του καθένα). Αυτό το νέο εργαλείο του κεφαλαίου αξιολογεί πιο έντονα και αντιδραστικά από την αξιολόγηση των πιστωτικών μονάδων και του ατομικού φακέλου προσόντων, κατακερματίζει κάθε έννοια συλλογικού δικαιώματος και συλλογικής διεκδίκησης προάγωντας σαν μοναδική λύση τον ατομικό δρόμο, απαξιώνει το κύρος και την αξία των πτυχίων τα αποσυνδέει από τα εργασιακά (και όχι μόνο από τα επαγγελματικά) δικαιώματα. Παγιώνει τις νέες σχέσεις εργασίας, δεν αποτελεί λύση στην εργασιακή περιπλάνηση όπως παρουσιάζεται αλλά αποτελεί κίνηση για την διεύρυνση τους.
ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ
Βασικός και αναγκαίος όρος για την επμέδωση και την προώθηση της επίθεσης είναι το τσάκισμα κάθε σκιρτήσματος αγώνα και αντίστασης ακόμα και πριν την γέννα του. Επιλέγει να τρομοκρατήσει και να επιτεθεί στον χώρο που φιλοξενούσε τις πιο ριζοσπαστικές και μαχητικές διαδικασίες τόσο για το φοιτητικό όσο ευρύτερα και για το λαϊκό κίνημα. Βάζει στο στόχαστρο μέσω του ασύλου οποιαδήποτε φωνή αμφισβήτησης θέλει να εκφραστεί και να οργανώσει την πάλη της. Απέναντι σε αυτή την επιλογή καταπάτησης των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων απάντησή μας θα είναι η υπεράσπιση του ασύλου συνολικά από το λαϊκό κίνημα (ως βασικό στοιχείο για την σύνταξη και την οργάνωση των αγώνων του). Υπεράσπιση του ασύλου των αγώνων όλου του προηγούμενου διαστήματος αλλά και αυτών που θα έρθουν. Πρέπει να γίνει σαφές ότι οι φοιτητικοί σύλλογοι και οι εργαζόμενοι εντός του πανεπιστημίου όχι μόνο πρέπει να έχουν τον λόγο για το άσυλο αλλά είναι και οι μόνοι ουσιαστικά που μπορούν να διασφαλίσουν την ακεραιότητα των χώρων αλλά και να περιφρουρούν τις φοιτητικές και λαϊκές κινητοποιήσεις, σε αντίθεση με το Πρυτανικό σχήμα το οποίο βλέπει σαν συμμάχους του το Υπουργείο και την Κυβέρνηση απαντώντας άμεσα και έμπρακτα στην επιστολή της Διαμαντοπούλου, για περιορισμό του ασύλου.

Γενικευμένο ΜΠΛΑΚ ΑΟΥΤ ενάντια στην κυβερνητική επίθεση!

Απαιτούμε:

Ανατροπή του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Ανυπακοή στις κατευθύνσεις της ΕΕ σε εργασία, παιδεία, δημοκρατία. Ενάντια στα «έκτακτα» σκληρά αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα κεφαλαίου και ΕΕ.
Κατάργηση των απολύσεων.
Κατάργηση των ΚΕΣ
Καμία ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 36/05. Να μην αποδοθούν επαγγελματικά δικαιώματα στα ΚΕΣ
Ανατροπή εδώ και τώρα του νέου νόμου πλαίσιο
Όχι στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και του συντάγματος.
Όχι στη λίστα συγγραμμάτων και τον πρότυπο εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας.
Απόσυρση των νόμων για Αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ.
Καμία σκέψη για δύο κύκλους σπουδών, για bachelor και master και την εισαγωγή πιστωτικών μονάδων (credits)
Ενιαίος μεταπτυχιακός κύκλος για την απόκτηση διδακτορικού, χωρίς εξεταστικούς και οικονομικούς φραγμούς.
Όχι στο νέο νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά και την έρευνα.
Κάτω τα χέρια από το άσυλο, το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό. Διεύρυνση του σε σχολεία και εργασιακούς χώρους. Όχι στην ποινικοποίηση των συλλογικών αγώνων και των μαχητικών πρακτικών του φοιτητικού κινήματος.
Να μην εφαρμοστούν οι αποφάσεις Μπολώνια, Πράγα, Βερολίνο, Λονδίνο. Να γινεί η Ελλάδα ο σπασμένος κρίκος του Κοινού Ευρωπαικού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Καμία επιβολή ενοικίου στις φοιτητικές εστίες.
Κατάργηση των εξετάσεων για απόκτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος στο ΤΕΕ.
Καμια σκέψη για αλλάγη του προγράμματος σπουδών.
Κατάργηση του ν.3518/06 για το ασφαλιστικό των μηχανικών.
Όχι στην ενοποίηση των ταμείων μηχανικών, δικηγόρων και γιατρών.
Ανατροπή του αντι-ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Κατάργηση των νόμων Ρέππα και Σιούφα.

Διεκδικούμε:
-Ενιαία δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους.
-Ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό. Όχι σε ειδικεύσεις, διασπάσεις, κατατμήσεις.
-Ανθρώπινοι ρυθμοί σπουδών.
– Άμεση και χωρίς περιστροφές δέσμευση της διοίκησης για καθιέρωση πτυχιακών εξεταστικών στο τμήμα μας.
-Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα και συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις φοιτητικές παροχές.
– Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους.
-Κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής απασχόλησης σε δημόσιο, ιδιωτικό τομέα. Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ.
-Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
-Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις.
-Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους. Μείωση του ορίου συνταξιοδότησης. Γενναία αύξηση των συντάξεων και των μισθών. Γενναία μείωση της εργατικής εισφοράς για την ασφάλιση.
-Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Κατάργηση των τρομονόμων. Όχι στις κάμερες ασφαλείας και παρακολούθησης της δημόσιας ζωής.